Dorplein Uniek

Foto: Jack Roosen

Vorig jaar werd er rond deze tijd al volop geknald. Jeugd die niet kon wachten tot een en dertig december. Dit jaar is alles veel rustiger. Geen geld of geen mogelijkheid om vuurwerk te kopen. De laatste tien jaar werd er in Dorplein veel mooi vuurwerk afgestoken. We konden er volop van genieten, ook van de kruitdampen die je dagen  later nog rook. Hoe zou dat vijf en zeventig jaar geleden zijn gegaan in Dorplein? De oorlog was ruim een jaar voorbij. Mensen konden weer ontspannen leven van niks. Ja, je had het tientje van Lieftinck. De minister van financiën in het eerste na-oorlogse kabinet. Mensen konden hun oude waardeloze geld inleveren en kregen in ruil een nieuw tientje, tien gulden. Het oude geld was zo weinig waard dat sommigen hun sigaret aanstaken met een brandend briefje van honderd  gulden.

Hoe vierden de Dorpleiners oud op nieuw zo vlak na de oorlog? Misschien wel helemaal niet. Men was al blij dat de oorlog voorbij was. Van vuurwerk had niemand nog gehoord. Hoewel ik geloof dat je in het winkeltje op de kruising in Hamont toen ook al knalvuurwerk kon kopen.

Bij mij thuis in Nederweert werd het toch een beetje feest. Geen oliebollen, nooit van gehoord, dat was Hollands. Nee, wafels, uit een echte elektrische wafelpan. Mijn vader was expert in het bakken. Eerst deeg maken en wij keken verlekkerd toe. Als hij niet oplette stak ik de vinger in het deeg en likte hem gauw af. Heerlijk. En dan eindelijk het bakken zelf. Als het aan ons lag hadden we de wafels recht uit de pan opgegeten. Maar dat mocht niet, ze moesten bewaard worden tot oudjaarsavond. Alleen de eerste, die meestal mislukte, werd onder de meute verdeeld. Op oudjaar  kreeg je een vijfde deel van een wafel, een hartje. Poedersuiker erop en dan langzaam genieten. En dan bedelen om meer. Mijn vader probeerde streng te zijn maar ging altijd door de knieën. Om twaalf uur gingen we buiten bij de voordeur staan en luisterden naar het getoeter van de schepen op het kanaal. Dat was oud op nieuw. En ’s Morgens weer op tijd naar de kerk.

Hoe ging dat toen in Dorplein? Laat het mij weten, vertel het mij via ptjmvdh@gmail.com

Zonder corona zou op 27 december om twee uur een rondleiding door Dorplein zijn. Een deskundige cicerone ( gids ) zou dan bij het gemeenschapshuis klaar staan. Nu dus niet. De cicerones wachten op betere tijden en wensen al de honderden mensen die we al hebben rondgeleid en al die honderden die nog gaan komen een gelukkig en voorspoedig 2021. Laat het vaccin maar heel snel komen.

Thierry van Ensebroeck