Het is was weer 4 mei. Dodenherdenking in Dorplein. Ik fiets naar de
erebegraafplaats achter de kerk. Het is kwart voor acht. Er zijn al heel veel mensen.
De burgemeester, de harmonie, de wapenbroeders, familie van de zes van Dorplein.
Ik sluit aan.
Om twee minuten voor acht luidt de klok. Iedereen is stil en volgt zijn
eigen gedachten. De vogels zwijgen niet. Zij hebben geen weet van wat er speelt. Zij
hebben hun eigen opdracht. Eitjes leggen en jonge vogeltjes voortbrengen. Zij doen
dit in volledige vrijheid. Volledig? Hun vrijheid wordt beperkt door roofvogels, katten,
kraaien en zo veel andere. En door het weer en door de beschikbaarheid van
voedsel. Vrijheid is nooit volledig en eeuwig. De zes verzetsstrijders die we
herdenken hebben in vrijheid gekozen voor het verzet. Met hun vrije keuze hebben
ze onze vrijheid mede mogelijk gemaakt. Maar hun eigen vrijheid opgeofferd. Een
leven in vrijheid.
Is onze vrijheid onbeperkt? Kunnen we alles zeggen wat we willen? Kan de
motorrijder zo hard rijden als hij wil? Kan de wandelaar altijd zijn hond los laten
lopen? Kan ik zomaar links van de weg rijden? Niet dus. Onze vrijheid is altijd
beperkt. Je moet altijd rekening houden met iets of iemand. Zelfs de multimiljardair
op zijn jacht van 200 miljoen is niet vrij. Hij heeft personeel en bewakers. Hij kan niet
overal naartoe met zijn jacht. Kortom, vrijheid bestaat alleen dankzij onvrijheid.
Terwijl ik dit denk gaat de ceremonie verder. De trompettist blaast de Last Post.
Na afloop gaan we naar het kerkhof. Hier liggen vier Engelse soldaten begraven. We
doen de rituelen voor de tweede keer. En opnieuw komen de gedachten. Jonge
mannen en vrouwen. Miljoenen van hen gedood voor onze vrijheid. Geen toekomst
voor hen, alleen een heel kort leven. En wat doen we met die vrijheid? Anderen
zoveel mogelijk onvrij maken? Gaat de geschiedenis zich weer herhalen? Hitler viel
het ene na het andere land binnen. Wat doet Poetin? Hetzelfde. En wie zijn de
pineut? Honderdduizenden jonge mannen en vrouwen. Ontelbare ontheemden. En
wie gaat Poetin stoppen?
De ceremonie is afgelopen. We lopen langzaam het kerkhof af.
De vorige week leidde ik een groep rond. Ik stond hier toen ook. Vertelde het verhaal
van het drama van Dorplein. Het is een van de vaste onderwerpen die de Cicerones
aansnijden.
Wil je zien en horen hoe uniek Dorplein is kom dan zondag 28 Mei naar Dorplein. Om
2 uur staan de cicerones (gidsen) klaar om je rond te leiden. Om 14 uur bij
Gemeenschapscentrum De Schakel, St. Barbaraweg 1. Het kost 2 euro per persoon,
kinderen tot 12 jaar zijn gratis. De rondleiding duurt ongeveer twee tot twee en een
half uur en gaat over goed begaanbare wegen.
Wil je als familie, buurt of vereniging een rondleiding? Maak dan een afspraak bij
onze coördinator Wim Cremers.
Telefoon: +31 495 492598 of +31 6 2296 1675
E-mail: ciceronesdorplein@gmail.com
door: Thierry d’ Ensebroeck
foto: ©Jack Roosen
Written by admin
Leave a comment